​​​​​​​เรื่องผี!!

[Tawanida]

เรื่องผี  สั่นประสาท หลอนได้โล่ : เรื่เรื่องผี ที่กำลังจะเล่าดังนี้ เกิดเรื่องราวของผม ที่ยังอยู่ในตอนวัยมัธยม ที่ด้วยความซุกซน รวมทั้งออกจะดื้อรั้น กระทั่งทำให้ไปเจอดี เขาให้อย่างจังกับเรื่องราวความหลอนของห้องดนตรีไทย ที่ไม่อาจ..ลืมอย่างยิ่งจริงๆ 


เรื่องราวมันเริ่มจาก...

สำหรับ เรื่องเล่าผี ของผม..มันเริ่มจากที่ผมยังอยู่ ในช่วงมัธยมอยู่เลย ซึ่งโรงเรียนที่ผมเรียนนั้นค่อนข้างจะที่จะเก่า แล้วก็มีอายุไม่ต่ำลงมากยิ่งกว่า 100 ปีซึ่งถือว่าเป็นอีกหนึ่งสถานศึกษา ที่มีประวัติศาสตร์ความเป็นมาอย่างช้านาน ก็เลยไม่ฉงนใจที่จะมีเรื่องร้อนๆอย่างนี้ เกิดขึ้นแม้กระนั้นไม่คิดเลยว่า ตำนานเรื่องผีในห้องดนตรีไทยนั้น จะโดนเข้าจังๆกับผมอีกด้วย... 


อุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีไทยทั้งหมดของโรงเรียน ถูกเก็บไว้ในห้องดนตรีไทย ซึ่งลักษณะห้องเป็นห้องเล็กๆที่อยู่ข้างเวทีในหอประชุม โดยในห้องเว้นเสียแต่อุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีไทยแล้วนั้น ยังมีเศียรอาจารย์ ประดับอยู่ ที่ผนังน่าจะเกือบๆ10 เศียรอย่างยิ่งจริงๆ ซึ่งคนไหนกันแน่ที่เป็นคุณครูสายการเล่าเรียน หรือเปล่าใช่การละครบนเวที จะมีตู้พระธรรมลายรดน้ำ จากสมัยใกล้ๆอุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีอยู่ ซึ่งผู้ใดกันแน่ที่มีเซ้นส์ก็จะรู้ได้ในทันทีว่า ห้องกลุ่มนี้มีพลังงาน บางอย่างอยู่แน่ๆ


ซึ่งทุกคนในโรงเรียนต่างทราบดี ว่าห้องนี้เป็นห้องที่ค่อนข้างน่าสยดสยอง อย่างยิ่ง แม้กระนั้นดูราวกับว่าด้วยความซน ในวัยเด็ก ซึ่งในช่วงนั้นก็กล่าวได้ว่าไม่ค่อยได้คิดอะไร เล่นกีฬา จีบผู้หญิง ไปวันๆก็ทำให้เรื่องราวพวกนี้ กลายเป็นเรื่องตลกที่ถูกเอามาหลอก เพื่อนฝูงหรือมาพูดเล่าเกินจริง จนกระทั่งไม่ได้คิดอะไรมากนักนั่นเอง


แต่แล้วเย็นวันหนึ่ง ในตอนใกล้สอบสถานที่เรียนได้จัดแจง ปิดสถานศึกษาไว จึงทำให้การเลิกเรียนไวเลย ทำให้ผมนั้นไปยังหอประชุมกับเพื่อนฝูงๆเพื่อคอยเรียนดนตรีไทย ซึ่งเป็นกิจกรรมเรียนพิเศษ หลังเลิกเรียน เราได้ทำไปจับประตูห้องแล้ว พบว่าห้องดนตรีไทยนั้น ล็อกอยู่เลย ทำให้ต้องนั่งคอยอาจารย์ที่บันไดข้างเวทีแม้กระนั้นอยู่ๆก็มีเสียงหนึ่งผมลงขึ้นมาใช่แล้ว เป็นเสียงดนตรีไทยที่ดังขึ้น ในห้องเสียงระนาดลำขึ้นมาเลย เล่าเรื่องผี

เราทั้งยัง ห้องต่างมองหน้ากัน แล้วก็ความสงสัยก็เกิดขึ้นอยู่ๆหัวหน้าห้องก็ได้พูดว่าห้องล็อคไม่ใช่หรอหรือ อาจารย์ อยู่ในห้องกันแน่ จึงทำให้หัวหน้าห้องของเรา ได้เดินเข้าไปดูที่ห้องกับเปลี่ยนเป็นว่าห้องดนตรีไทยนั้น ยังล็อคอยู่

ผมจึงได้นอนเอาหน้า ไปแนบกับพื้นเพื่อมองลอดใต้ประตูเข้าไป ซึ่งผลออกมาว่าในห้องไม่มีผู้ใดอยู่เลยแต่เพลงโหมโรงของระนาด ก็เป็นเพลงที่มิได้ถูกบันทึกเทปเอาไว้ และเป็นเพลงที่สัมผัสได้ทันทีว่าเป็นการเล่นสดด้วย อุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีวงมโหรีอีกทั้งชุดนั่นเอง

บวกกับบรรยากาศ ในช่วงช่วงค่ำที่เงียบมากของสถานศึกษา โดยที่มีกันอยู่ไม่กี่ผู้ที่นั่งอยู่บนเวทีก็ทำให้บรรยากาศนั้น วังเวงรวมทั้งเริ่มน่าสะพรึงกลัวขึ้น ก็เลยทำให้นี่เป็นอีกหนึ่งจุดที่สร้างความรู้สึกแปลกๆและก็สร้างอารมณ์มาปะทุ ให้กับเพื่อนพ้องๆต่างทุกคนเงียบกันหมด รวมทั้งต่างมองหน้ากัน

อยู่ๆเพื่อนพ้องผู้หญิง ในห้องเริ่มมีลักษณะอาการสั่นกลัว รวมทั้งร้องไห้ในทันที แล้วก็ผมมั่นอกมั่นใจได้เลยว่ามันควรมีเรื่องเหนือธรรมชาติเกิดขึ้นอย่างไม่ต้องสงสัย แล้วก็รู้สึกแปลกจากเพลงที่โฮม รวมทั้งได้ยินมันไม่ธรรมดาอย่างยิ่งจริงๆซึ่งผมกล้ารับประกันเลยว่า เพลงที่เราได้ยินนั้น เป็นเพลงสดที่ถูกร้องเพลงขึ้น รวมทั้งรู้สึกถึงทำนองที่แปลกออกไป โดยที่พวกเราไม่อาจจะอธิบายได้ เรื่องผี

แต่ว่าด้วยความไวคะนองของผม ที่ดูท่ายังคงตลกขบขัน กับเพื่อนฝูงเพศหญิงที่ร้องไห้อยู่และไม่ได้คิดอะไรมากนัก และไม่ใช่ผู้ที่กลัวเรื่องอะไรแบบงี้ หรือ โลกสวยมากไม่น้อยเลยทีเดียว นักผมเลยบอกสหายไปว่าช่างเถอะหรอกพวกครู ในอุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีไทยเขามาอยู่ เป็นเพื่อนเรา ด้วยเหตุว่าห้องประชุมนั้น ออกจะที่จะเงียบและเปลี่ยวมากมายนั่นเอง เรื่องเล่าผี

แต่ดูเหมือนว่าบรรยากาศจะมิได้ดีขึ้นเลย สหายๆผู้หญิงต่างพากันร้องไห้และก็สั่นกลัว และก็ผมก็นึกในใจว่า เพราะอะไรพวกมันไม่วิ่งออกไป หรือวิ่งหนีไปแม้กระนั้นด้วยบรรยากาศ ก็อาจรู้เรื่องได้ว่าแขนขาสั่นคงไม่สามารถที่จะกล้า วิ่งไปไหนได้นั่นเอง ซึ่งผมเองก็เริ่มรู้สึกขนสันหลัง "ลุกวาป" อย่างบอกไม่ถูกด้วยเช่นเดียวกัน 

แต่ว่าต่อจากนั้น โดยประมาณ 10 กว่านาทีหลังจากที่พวกเราได้ยินเพลงอยู่ๆร้อยกรองประตูห้องก็ปลดล็อคขึ้นมา ทันที ทุกคน ต่างกรีดและก็ด้วยความตระหนกตกใจ พร้อมกับประตูห้องเปิดออกมาทั้งที่ไร้คนอยู่ข้างในห้อง ซึ่งผมหันไปมองดูก็มองไม่เห็นผู้ใดกันแน่อยู่ด้วย เหมือนกัน หลังจากที่อยู่ๆประตูก็เปิดขึ้นมาเองทุกคน ในห้องต่างพากันวิ่งออกมา โดยที่ไม่ได้นัดพบต่างโหวกเหวกโวยวาย และกรีดกันด้วยความกลัว

ด้วยความที่เป็นวัยแก่นแก้ว แล้วก็ผมเป็นผู้เดียวที่ดูเข้าไป ในห้องก็ไม่ได้มองเห็นอะไรแม้กระนั้นอยู่ๆก็เห็นเงาแปลกๆวิ่งเข้าไป ในเครื่องดนตรี ซึ่งผมทราบได้โดยทันทีว่ามันไม่ใช่เรื่องธรรมดาอย่างแน่นอน และมันสร้างความขนลุกให้กับผมได้อีกด้วย เล่าเรื่องผี

ภายหลังที่มีเสียงกรีด แล้วก็ดังทั้งยังสถานศึกษา จนถึงทำให้พวกคุณครูและก็อาจารย์ต่างพากันมาดูว่ากำเนิดอะไรขึ้นแล้วก็เราก็ได้ ทำเล่าเรื่องราวทั้งปวงให้ฟัง จนกระทั่งทำให้ครูที่สถานที่เรียนนั้น ต่างมองหน้ากันรวมทั้งกล่าวเป็นเสียงเดียวกันว่า ให้ทุกคนใจเย็นๆสักครู่พรุ่งนี้ พวกเราจะทำบุญทำกุศลใหญ่กันดีกว่า...

หลังจากนั้นเราก็ไม่ได้ เคยเข้าไปในห้องดนตรีไทยอีกเลย ถ้าเรียนดนตรีไทยจริงๆพวกเราจะเอาอุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีมาไว้ที่บนเวที และก็จะไม่เข้าไปในห้องนั้นอีก ถึงแม้คุณครูจะใช้ให้ไปเอาของทุกคนต่างมองหน้ากัน รวมทั้งปฏิเสธอาจารย์ทันทีหรือรวมไปถึงการขนของ หรือ ขนอุปกรณ์สำหรับเล่นดนตรีไทย กลับเข้าห้องก็จะต้องไปกันทีละผู้คนจำนวนไม่ใช้น้อยอีกด้วย 

หลังจากนั้นเรื่องราวกลุ่มนี้ ก็เป็นอีกหนึ่งเรื่องที่ ยังคงเล่ากันอยู่และเป็นเรื่องที่บอกเลยว่าไม่อุปทานกลุ่มอย่างแน่แท้ เพราะเหตุว่าสหายกว่า 30 คนภายในห้องที่นั่งกันอยู่ตรงเวที เพื่อคอยเข้าห้องเรียนดนตรีไทยนั้นต่างได้ยินเสียง เป็นที่เดียวกันนั่นเอง แล้วก็เรื่องนี้ก็กลายเป็นเรื่องขนหัวลุกของรุ่นเราเลย ว่าเป็น รุ่น "ผีดนตรีไทย" เรื่องผี �������เรื่องเล่าผี